Okres okołoporodowy to nie tylko czas radości i miłości, ale także wyzwania dla mamy. Ma on również swoje ciemne strony…
BABY BLUES
Baby blues to naturalna reakcja emocjonalna na zmiany hormonalne i stres związany z porodem. Dotyka aż 60-70% kobiet. Charakteryzuje go smutek, przygnębienie, lęk i rozdrażnienie. To czas, gdy poziom hormonów wraca do równowagi. Jest to stan naturalny, który możemy łagodzić, ale nie leczymy go farmakologicznie.
Jak przetrwać baby blues? Oto kilka wskazówek:
- Zaakceptuj swoje emocje: Baby blues to normalna reakcja na zmiany hormonalne i nową rolę matki. Zaakceptuj swoje emocje, nawet jeśli są mieszane, i pamiętaj, że to tymczasowy stan. W miarę upływu czasu, hormonalna równowaga się ustabilizuje, a Twoje samopoczucie poprawi się
- Rozmawiaj z bliskimi: Dzielenie się swoimi uczuciami z partnerem, rodziną lub przyjaciółmi może być terapeutyczne. Znajdź kogoś, kto wysłucha Cię bez oceniania.
- Odpoczywaj: Staraj się znaleźć czas na odpoczynek, nawet jeśli to tylko kilka chwil dziennie. Sen i regeneracja są kluczowe dla dobrego samopoczucia.
- Deleguj obowiązki: Nie wahaj się prosić o pomoc i delegować obowiązki. Bliscy chętnie mogą pomóc w codziennych zadaniach, pozwalając Ci skupić się na odpoczynku.
- Unikaj izolacji: Pomimo uczucia zmęczenia i przytłoczenia, staraj się utrzymywać kontakty społeczne. Spotkania z przyjaciółmi lub rodzicami mogą przynieść ulgę.
- Pozwól sobie na łzy: Nie bój się wyrażać swoich emocji. Popłacz, jeśli masz taką potrzebę. To normalne i może przynieść ulgę.
- Pielęgnuj swoje potrzeby: Znajdź czas na dbanie o siebie. Nawet małe akty samopielegnacji mogą mieć pozytywny wpływ na Twoje samopoczucie.
JAK ROZPOZNAĆ DEPRESJĘ POPORODOWĄ?
W odróżnieniu do Baby blues, który zazwyczaj trwa krótko, kilka dni do kilku tygodni, depresja poporodowa charakteryzuje się długotrwałymi i nasilającymi się objawami, utrzymującymi się przez co najmniej dwa tygodnie. Może dotknąć każdą kobietę. Objawy są znacznie intensywniejsze: obniżony nastrój, wahania apetytu, niemożność zaśnięcia mimo ogromnego zmęczenia, zaniehanie opieki nad dzieckiem, poczucie wstydu, wycofanie społeczne, rezygnacja z aktywności, które sprawiały nam satysfakcję, brak potencjału do odczuwania przyjemności., a nawet myśli samobójcze To ważne, aby zauważyć te sygnały i szukać profesjonalnej pomocy.
Jeśli odczuwasz trudności, nie wahaj się skorzystać z pomocy psychologa, psychiatry lub psychoterapeuty. Współczesne macierzyństwo bywa wymagające, ale wsparcie społeczne i rozmowa o trudnościach mogą znacznie pomóc.
WSPIERAMY SIĘ NAWZAJEM
Czy wiesz, że w tradycyjnych społecznościach pierwotnych nie obserwuje się zjawiska depresji poporodowej. Badania wskazują, że opieka nad dzieckiem do 4. roku życia nie spoczywa wyłącznie na jednej matce – CODZIENNIE angażuje się dodatkowo od 10 do 20 osóby, tzw. allorodziców (babcia, przyjaciółka, kuzynka, kuzyn). Ta intensywna sieć wsparcia odgrywa kluczową rolę we wspieraniu młodej matki.
Warto zastanowić się nad tym, jak nasze współczesne życie różni się od tego pierwotnego modelu. Obecnie często żyjemy w dużym dystansie od siebie, zamknięci w swoich osiedlach. Przywołajmy zatem obraz tworzenia „stad” – społeczności, która otacza młodą matkę wsparciem. To miejsce, gdzie istnieje silny krąg wsparcia, a w centrum uwagi znajdują się zarówno dziecko, jak i mama.
Jeśli ktoś, kogo znasz, przeżywa trudności w okresie poporodowym, bądź obecny dla niej. Razem możemy tworzyć wspierającą społeczność, która pomaga każdej mamie poczuć się silną i zrozumianą.
Pamiętaj, zawsze możesz skorzystać z telefonów zaufania, jeśli potrzebujesz rozmowy i wsparcia. Nie jesteś sama!